อธิพงษ์เรียนสายวิทย์ที่วัดสุทธิฯ หม่าม้าอยากให้เรียนหมอแต่ไม่ใช่ทาง ก็พยศด้วยการไม่สมัครสอบความถนัดแพทย์ สุดท้ายมาจบที่เรียนอักษรฯ
มีข่าวเม้าท์จนถึงทุกวันนี้ว่า พี่พงษ์ได้เอช้วนวิชาเอกอังกฤษ อะไม่ต้องเม้าท์ไป เรื่องจริงค่ะ สมัยเรียนอาจารย์บอกเลยว่าต้องตัดเกรดแยก คือเอาคะแนนของอธิพงษ์ออกไปก่อน ไม่งั้นเคิร์ฟทั้งห้องจะเบี้ยว เพื่อนคนอื่นจะซวยไปด้วย
พี่พงษ์ได้คะแนนสูงสุดในวิชาการแปล ตอนสอบเคยแปล “งานสมโภช” ว่า “Sompoch” มาแล้ว อาจารย์สมจิตวงสีแดงตัวเบ้อเร่อ เป็นหนึ่งในเรื่องที่นางภูมิใจมาก ในที่สุดก็มีเรื่องให้อาจารย์ด่าเหมือนเพื่อนๆ สักที
ชีวิตหลังเรียนจบ ขยันทำงานเหมือนโดนสาป หาเงินได้ก็เลยเรียนโทแบบไม่ค่อยตั้งใจ เรียนๆ หายๆ จนเทอมสุดท้ายอาจารย์ตามตัวให้กลับมาเขียนธีสิส อะเขียนก็ได้ ใช้เวลาสามเดือนสุดท้ายปั่นเล่ม สรุปจบโท ได้รางวัลวิทยานิพนธ์ดีเด่นไปอีก
แต่สิ่งสำคัญคือเป็นคนเก่งที่ใจดี เพื่อนฝูงขอความช่วยเหลืออะไรไม่เคยปฏิเสธ บางทีช่วยคนอื่นจนทำงานตัวเองไม่ทัน
ถ้าเนิร์ดอะไรคือไปสุดทาง ที่เราคุ้นกันในช่างเชื่อมคือพี่พงษ์สามารถจำชื่อตัวละครในปกรณัมกรีก-โรมัน-นอร์ส ได้อย่างมหัศจรรย์ แต่จริงแล้วมีความสนใจอีกหลายอย่างมาก อาทิ ชอบเล่นโปเกม่อน ชอบดู Drag Race และเคยเป็นติ่งวง Wanna One
ชีวิตส่วนตัวเกลียดเด็กมาก เด็กเดินเตาะแตะร้องไห้แค่ได้ยินเสียงก็หงุดหงิด และใช่ค่ะ ในทุกวันจะมีเหตุให้นางต้องเจอเด็ก
ปัจจุบันนอกจากเป็นนักแปล เป็นอาจารย์พิเศษ เป็นนักเขียนแล้ว ยังรั้งตำแหน่งเป็นราชบัณเฑาะว์ของออฟฟิศฟาโรส แปลคำไหนไม่ออกถ้าเอาตลก ถามพี่ต่อ ถ้าเอาจริงจังส่งงานลูกค้า ถามอธิพงษ์
